Cruising down the big roads

Reis van Alice springs naar Adelaide:

Oke, weer een verhaal, ik hoop dat ik het allemaal nog kan herinneren maar dit is wat ik nog weet:
Een tour bracht me van de red center van Australie naar Adelaide, dit ligt in het zuiden van Australie. Dit is een hele grote afstand, ongeveer 1500 kilometer geloof ik, over de Bruce highway. De tour duurde twee dagen en hield voornamelijk in: rijden. In een minibus, wat iets minder comfortabel is als een touringcar omdat je bijvoorbeeld geen hoofdsteun hebt.
Grappige was dat ik 5 mensen in de bus kende die ik al eerder ontmoet had, die ook met deze tour meegingen. Waaronder een duitser waarmee ik naar de bierbrouwerij in Brisbane was geweest.
De eerste dag werden we om 6:30 opgehaald, het was 650 kilometer rijden, hier deden we ongeveer 9uur over met stops (lekkere uitgebreide lunch met wraps en een heleboel keuze). Op deze weg was de hele tijd niets te zien, echt onvoorstelbaar, uren lang rijden en totaal geen beschaving te zien. Totdat we bij de grens kwamen tussen de staat Northern territory en South australia. Verder zagen we alleen maar zand, struiken en een erg felle/warme zon. In het laatste uur rijden zagen we overal een soort van molshopen, alleen dan een stuk groter. Dit bleken mijnen te zijn, gegraven door mensen. Er werken een heleboel mensen in Coober pedy als mijnwerker. Dit is het enige plaatsje die we tegen kwamen na 9uur rijden. Ze mijnen hier omdat er veel opaal in de grond zit, het meeste opaal van de wereld komt hier vandaan. Dit is een echt mijnwerkersdorpje en de mensen wonen daar ook onder de grond. Wij hebben hier in een hostel overnacht die ook onder de grond zat, dit was een leuke ervaring. Naast het hostel was een mijn-museum, hier lieten ze goed zien hoe er geleefd wordt in de mijnen en hoe de opaal wordt opgegraven. Ze hebben grote boren waarmee ze de mijnen boren, als er stukjes opaal gevonden worden zetten ze de boor stil en gaan ze met een pikhouweel met de hand de opaal uit de grond bikken. Met grote stofzuigers zuigen ze het afval uit de mijnen.
's-avonds zijn we naar een kangaroo opvang gelopen. Twee mensen met een gewoon huis runde vrijwillig de opvang van gewonde kangaroos. Ze gaven de kangaroos de fles en was erg grappig om te zien. Dit waren jonge kangaroos die nog niet bang zijn voor mensen. Er waren twee baby kangaroos bij die je kon vasthouden en de grotere kon je voeren uit je hand.
Cooper pedy betekend in aboriginal taal, cooper=blanke en pedy= gat,hol. omdat een hoop blanken mensen er aan het mijnen waren. Het betekend dus blanke in een gat haha.
Na cooper pedy zijn we de volgende dag doorgereden, tweede dag 850kilometer rijden. Weer uren hetzelfde landschap en niets van civilisation te zien, je kan gerust een half uur geen tegenligger tegenkomen op deze wegen zo rustig is het. De weg lijkt oneindig en is alleen maar rechtdoor. Totdat er opeens een harde knal te horen is en gerommel, de auto aan de kant en jawel een klapband, in the middle of nowhere. Gelukkig worden de auto's altijd vantevoren goed gecheckd voordat er wordt vertrokken en waren er twee reservebanden aanwezig. Maar later hoorde ik de chauffeur zeggen dat hij nog steeds de tweede reserve moest vervangen. Dus als we weer een klapband zouden krijgen was het een probleem. Hij had in dit jaar al 9 klapbanden gehad. Na een aantal uren kwamen we een zoutvlakte tegen, dit was bijna helemaal opgedroogd, dit was nog een deel van de zee van heel lang geleden toen de zeespiegel hoger stond en daar nog zee was. We zijn onderweg een gevangenis gepasseerd waar beroemde australische criminelen zitten, wel een goede plaats voor een gevangenis, want als je eenmaal ontsnapt bent kom je lopend nog nergens. De klok moest weer een uur verzet worden omdat we in een andere staat waren aangekomen. In Adelaide aangekomen waren we verkeerd gereden en moesten we keren in een heel smal straatje met een aanhanger achter de bus, na 20 minuten was dit eindelijk gelukt. In het hostel ingecheckd en uitgerust van de lange reis. Het was fijn om weer even in een stad te zijn. Ik kwam erachter dat ik misschien toch meer een stadmens ben dan een dorpsmens, de meeste backpackers houden niet van steden en zitten liever in kleine dorpjes.


Adelaide:

De stad inrijdend kwamen we alleen maar autowinkels tegen, het leek wel amerika met alle grote borden en prijzen op de auto's. Adelaide is een grotere stad dan ik verwacht had, ik had gehoord dat het klein was maar dat was het niet. Er wonen hier 1,2 miljoen mensen. Veel hoge gebouwen, en grote drukke straten ook weer in blokkenstructuur.
Ik ben weer een aantal keer weer naar de bibliotheek geweest voor gratis internet. Ze hebben hier ook free public city wifi, dit is internet wat over de helft van de stad gratis te ontvangen is voor een kwartiertje. Naast de bibliotheek zat het South australia museum, dit was weer een interessant (en gratis)museum wat ontzettend groot was en waar veel te zien was. Het ging hier over aboriginals, afrika, opgezette dieren, vissen en nog veel meer. Er was een inktvis van 5 meter hoog, mummies van heel lang geleden en een heleboel opgezette wilde dieren. Op zaterdag was er een optocht, de christmas parade, beetje vroeg voor kerst maarja. Compleet met wagens en kerstmutsen, het leek wel carnaval.
De temperatuur hier was weer even wennen, ik moest sinds 4 weken weer een lange broek aan, de tweede dag was het zelfs maar 17 graden en een beetje regen.
Ik heb vier dagen een free mountainbike gehuurd, dit was wel even spannend om door de drukke straten te fietsen en tussen de trammen door. Ze hebben hier openbare hightech toiletgebouwen, als je de deur opent zegt hij welkom en begint het met een countdown of 10 minutes om de wc te gebruiken dan begint de muziek, je drukt op de wc bril en er klapt een wc bril uit de muur, het water doorspoelen, zeep, droger alles is geautomatiseerd dit was erg grappig, ik heb het zelfs gefilmd. Na een aantal dagen weer alleen aan het reizen sinds lange tijd, dit was weer even wennen op het begin. 's-avonds onderweg voor eten nog een gayparade tegen gekomen met travestieten die protesteerden ergens voor. Bij een chinees gegeten in chinatown, er zitten hier ongeloofelijk veel aziaten in Adelaide trouwens, het lijkt soms wel Hongkong. Elke ochtend had ik pannenkoeken als ontbijt van het hostel dit was erg lekker. Mooie fietstocht langs de rivier gemaakt, erg mooie route. Onderweg nog een ferrari meeting tegengekomen met ongeveer 50 ferrari's. Bij het cricketstadium gestopt, daar een cricketwedstrijd gekeken. Nu heb ik een beetje door hoe het spel in elkaar zit. Door de botanic gardens gefietst en het migration museum bekeken, waar een duidelijke nederlandse immigrant in slecht engels een video had ingesproken. Naar een zondagsmarkt geweest, hier verkochten ze ook blijkbaar stroopwafels, maar die heb ik niet gevonden, wel poffertjes. Weer een dag een fiets gehuurd en onderweg
gesport op een hindernissenbaan die ik tegen kwam. Geinformeerd voor autoverhuur maar is erg duur als je onder de 25 bent. Naar een chocoladefabriek (Haigh's chocolat) geweest met een duitser, rondleiding gehad en het belangrijkste van de tour: gratis chocolade gekregen. De chocalade was daar ontzettend duur! Nog een grote fietscrossbaan tegen gekomen op een mooie dag met 24 graden en zon. Toen 's-avonds heel snel besloten om de volgende dag te proberen een relocationauto te huren met een duitser en zelf naar Melbourne te rijden. Lees in het volgende verslag hoe dit is verlopen.

Kijk voor foto's weer op: http://picasaweb.google.nl/117228420802078586313?authkey=Gv1sRgCMvciYrW6rqx0AE

Zie jullie over een tijdje weer in Nederland! Ik zit nu te denken om net voor kerst terug te komen!

See ya around, Ruud